Articles

Οι όγκοι του εγκεφάλου (και του υπολοίπου κεντρικού νευρικού συστήματος),μπορεί να είναι πρωτοπαθείς (προερχόμενοι από το ίδιο το ΚΝΣ) ή δευτεροπαθείς (προερχόμενοι από άλλο όργανο).

Οι πρωτοπαθείς διακρίνονται σε καλοήθεις (πχ μηνιγγίωμα) και κακοήθεις (πχ γλοίωμα).

Οι δευτεροπαθείς είναι μεταστατικοί όγκοι προερχόμενοι από καρκινικά κύτταρα που μετανάστευσαν από άλλα όργανα και είναι, φυσικά, κακοήθεις.

Οι πρωτοπαθείς κακοήθεις όγκοι του εγκεφάλου δεν δίνουν μεταστάσεις σε άλλα όργανα.

Τα συμπτώματα με τα οποία εκδηλώνονται είναι ποικίλα και σχετικά με την εντόπιση και το είδος του όγκου.

Πολύ συνηθισμένη πρώτη εκδήλωση είναι επιληπτικές κρίσεις σε άτομα χωρίς προηγούμενο ιστορικό επιληψίας. Άλλα συμπτώματα μπορεί να είναι: κεφαλαλγία, ζάλη ναυτία, πτώση του επιπέδου συνειδήσεως, πάρεση (αδυναμία) κάποιου άκρου ή άκρων ή και του προσώπου, διαταραχές στην ομιλία, σύγχυση κλπ.

Διαγνωστικός έλεγχος γίνεται κυρίως με μαγνητική τομογραφία εγκεφάλου με χορήγηση και σκιαγραφικού, αξονική τομογραφία, αγγειογραφία, φασματοσκοπία και, μερικές φορές, βιοψία.

Η θεραπεία των πρωτοπαθών όγκων είναι κυρίως χειρουργική, εξαρτώμενη από την θέση και το είδος του όγκου . Επί κακοήθειας συμπληρώνεται με ακτινοθεραπεία και χημειοθεραπεία. Σε μεταστατικούς όγκους, χειρουργική θεραπεία εφαρμόζεται μερικές φορές σε μονήρεις μεταστάσεις, συνήθως ακολουθείται η θεραπεία της κύριας εστίας (χημειοθεραπεία, ακτινοθεραπεία).

Σε ωρισμένους όγκους μικρού μεγέθους σε σημεία με δύσκολη προσπέλαση, μπορεί να εφαρμοστεί η “ακτινοχειρουργική”, πιο γνωστή ως γ-knife ή χ-knife.

Γενικά, έχει πολύ μεγάλη σημασία η όσο γίνεται πιο έγκαιρη διάγνωση και σύντομη εφαρμογή της ενδεικνυόμενης θεραπείας, για να υπάρξει το καλύτερο δυνατόν μετεγχειρητικό αποτέλεσμα.